- روشهای موقتی
- قرصهای خوراکی
- قرصهای ترکیبی با مقدار بیشتر هورمون ( HD )
- قرصهای ترکیبی با مقدار کم هورمون ( LD )
- قرصهای ترکیبی با مقدار متغیر هورمون ( چند مرحله ای )
- قرصهای تک هورمونی ( دوران شیردهی ) ۰
- روشهای ایجاد مانع ( کاندوم )
- وسیله داخل رحمی ( آی . یو . دی – IUD )
- روشهای طولانی مدت جدید
- نورپلانت ( کپسولهای کاشتنی )
- آمپولهای تزریقی
- روشهای دائمی
- بستن لوله در زنان ( توبکتومی )
- بستن لوله در مردان ( وازکتومی )
- روشهای متفرقه
- مقاربت منقطع
- استفاده از دوره مطمئن ( روش ریتم )
- پیشگیری از بارداری به صورت اضطراری
برای انتخاب هر یک از روشهای فوق زوج یا زوجین باید حتماً با پزشک یا کارکنان بهداشتی و درمانی مشاوره کرده ، از آنها برای انتخاب روش مناسب یاری بخواهند .
تعریف و اهداف
تنظیم خانواده عبارت از آن است که در یک خانواده پدر و مادر به دلخواه خود و بر پایه آگاهی ، بینش و تصمیم گیری مسئولانه با به کار بردن یکی از روشهای پیشگیری از حاملگی ، تعداد فرزندان خود را با توجه به امکانات اقتصادی و قدرت جسمی و روانی خود تنظیم کنند و بدین وسیله در توسعه اجتماعی کشور نیز سهیم شوند .
برای اجرای هر چه بهتر و موفق تر برنامه های تنظیم خانواده مشارکت زوجین ضروری است . حتی الامکان زن و شوهر – هر دو – برای کسب اطلاع از روشهای مختلف و اتخاذ تصمیم برای انتخاب مناسبترین آنها بایستی مراجعه کنند . اگر امکان مشاوره با هر دو میسر نبود ، در این صورت بایستی با یکی از زوجین مشاوره نمود و به او فرصت داد تا با همسرش مشورت نماید . در ابتدا مشاور باید از شرایط زوجین در زمینه اجرای برنامه آگاه شود و سپس اطلاعات لازم در مورد روشهای مختلف پیشگیری مناسب برای زوجین و نحوه استفاده ، محاسن و عوارض احتمالی آنها را با زبان ساده بیان کند و به زوجین فرصت دهد تا با تبادل نظر با یکدیگر نسبت به انتخاب روش ، تصمیم لازم را بگیرند.